22 Σεπτεμβρίου 2016

Πόλεμος και Ειρήνη

Ο πόλεμος είναι αναγκαίος. Όμως φοβόμαστε να τον κάνουμε κι έτσι δημιουργούμε τις εξωτερικές αφορμές που θα τον κάνουν απαραίτητο (ενώ θεωρούμε πως έρχονται από αλλού). Λειτουργώντας όμως πλέον ως θύματα και όχι ως συνειδητοί δημιουργοί.

Την ειρήνη δεν την γνωρίζουμε εφόσον συνεχίζουμε τον πόλεμο εσωτερικά, αθέατα, ασυνείδητα. Δίνοντας το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής μας στα αποκτήματα που θεωρούμε πως μας έλειψαν ή πως μάς στερήθηκαν, όταν παλεύαμε στους εξωτερικούς πολέμους μας.

Δεν μαθαίνουμε από το παρελθόν. Μαθαίνουμε μόνο από το παρόν. Το παρελθόν μπορούμε να το κοιτάμε, μόνο όταν μάθουμε να κοιτάμε καθαρά το παρόν.

17 Σεπτεμβρίου 2016

Παράδοξα...όταν οι λέξεις δεν διατυπώνουν

Οι πληροφορίες είναι πάντα πολύ περισσότερες απ' όσες νομίζουμε πως ταξινομούμε ή και ζυγίζουμε. Δεν έχουμε τη δυνατότητα ούτε μπορεί αυτό να αλλάξει δια της βίας, προτού μάθουμε να κοιτάμε, προτού αποκτήσουμε το θάρρος να γνωρίζουμε, προτού είμαστε έτοιμοι να ενεργήσουμε βάση όσων αντιλαμβανόμαστε.

Κάθε μέγιστη συνειδητοποίηση/άνοιγμα, προκαλεί ένα ήρεμο, γαλήνιο χαμόγελο, διαφορετικά δεν είναι συνειδητοποίηση. Είναι άλλη μια πλάνη στο δρόμο μας, που έχουμε ανάγκη να βιώσουμε.

Επιστρέφουμε/θυμόμαστε, εξελίσσοντας τον εαυτό μας, μετακινούμενοι, δημιουργώντας. 

4 Σεπτεμβρίου 2016

Έπαια Πτερόεντα


Καλά, δεν το βλέπεις;

Με τόσα και τόσα που αναλύουμε, συζητάμε, ανταλλάσσουμε, συμφωνούμε, διαφωνούμε, σχεδιάζουμε, κάνουμε, τίποτα δεν αλλάζει.

Για να δεις όμως από τόσο μακριά κάτι, χρειάζεται να ταξιδέψεις πολύ και τολμηρά, έξω και πέρα από τον εαυτό σου, τον στενό κύκλο του κόσμου, της γειτονιάς σου, του χρόνου.. Και να τολμήσεις να δεις πολύ πιο πέρα από συμφέροντα, ιδεολογίες, κράτη, έθνη, ιστορία.