29 Ιουλίου 2015

Αβάσταχτο, το κενό της ψευδαίσθησης


Μπορούμε να ζήσουμε με ασφάλεια, ηρεμία, σκοπό, ισορροπία, σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία, φαίνεται να χάνεται και να τρέφεται ακόμα με ψευδαισθήσεις;

Οι απαντήσεις είναι πάντα απλές, φτάνει να τολμούμε τις ερωτήσεις. Φτάνει να αναζητούμε πραγματικά. Γιατί οι περισσότεροι κάνουμε τις ερωτήσεις μόνο νοητικά, μόνο θεωρητικά, συμπληρώνοντας αυτόματα τις γνώριμες απαντήσεις που έχουμε συνηθίσει να δίνουμε. Ένα πρόγραμμα που επαναλαμβάνεται μέσα μας, κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου, εντελώς χωρίς τη δική μας συνειδητή βούληση.

21 Ιουλίου 2015

Μπροστά στη μοναδική ουσιαστική πρόκληση

Όταν κάποιος αποφασίζει να ξεκινήσει το εσωτερικό ταξίδι που τόσο έχει παρεξηγηθεί και τόσο έχει επιφορτιστεί με παρανοήσεις και αχρείαστες θεωρίες, είναι πάντα ευκαιρία να συνειδητοποιώ ξανά, και όλοι όσοι συμμετέχουμε, πόσο δύσκολο είναι. Όχι τόσο το ίδιο το ταξίδι μα η αντιστροφή του τρόπου σκέψης μας.

Κανείς δεν μπορεί να υποψιαστεί καν τι σημαίνει αυτό ακριβώς, πρακτικά, μέχρι να αποφασίσει να βιώσει αυτήν την επανάσταση στον ίδιο τον νου του. Οι περιγραφές ποτέ δεν φτάνουν για να δείξουν, οι εμπειρίες των άλλων δεν αποκαλύπτουν την ατομική πορεία του καθενός μας.

14 Ιουλίου 2015

Ο εκβιασμός του θύματος

 Συνήθως σκεφτόμαστε ανάποδα: «ο καημένος, κοίτα τι του έτυχε!», «τι αδικία είναι αυτή!», «όλο τυχαίνουν αναποδιές!», «δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά!» και άλλα παρόμοια. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι τα πράγματα, αν και δύσκολα βγαίνουμε από το καβούκι του διαμορφωμένου νου μας.

Το θύμα είναι εκβιαστής, μέσα από ένα άλλο μοτίβο αντίδρασης και τρόπο σκέψης. Χωρίς να το αντιλαμβάνεται, η βάση της προσωπικότητάς του στηρίζεται σε ένα αυτό-μίσος, μια καθολική αυτό-απόρριψη, που ντύνεται με πολλά ενδύματα που δεν τον προδίδουν.

9 Ιουλίου 2015

Πόλεμος και ανακωχή


Σ’ αρέσει το μακρινό, το άπιαστο, το ιδεατό, το απλησίαστο. Έτσι τρέφονται οι ψευδαισθήσεις σου, απ’ ότι έχεις ονομάσει αληθινό και ψεύτικο.

Έχεις ιδέες, επιθυμίες, ουτοπικές εικόνες, που ζωντανεύουν μέσα σου, δίνοντάς σου κατεύθυνση. Μια κατεύθυνση που δεν γνωρίζεις πως είναι πλάνη.

Κανείς δεν θέλει να καταστρέψει. Όλοι θέλουν μόνο να χτίσουν, να διατηρήσουν, όλ’ αυτά που θεωρούν πολύτιμα, αναγκαία και αδύνατον να εξαφανιστούν.

6 Ιουλίου 2015

Ένοχοι πρώτα

 Στο σύστημα σκέψης που υπηρετούμε, πιστά, όλοι είμαστε/είναι ένοχοι, μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο.

Μην πλανάστε από τις διακηρύξεις του φαινομενικού δικαστικού/νομικού συστήματος αλλά παρατηρήστε πιο προσεκτικά την ίδια σας τη ζωή, σε όλες της τις εκφράσεις. Η αλήθεια που δεν θέλουμε συχνά να δούμε, βρίσκεται εκεί και μας κοιτάει κατάματα με πάσα ειλικρίνεια.

Θέλεις να ενοικιάσεις ένα σπίτι και ο ιδιοκτήτης σού ζητάει εκ των προτέρων δυο και τρία ενοίκια μαζεμένα, υποθέτοντας πως πρέπει να τα έχεις εφόσον ζητάς να ενοικιάσεις, σίγουρος πως θα φύγεις κάποια στιγμή και θα τον κλέψεις. Όποιος και να ‘σαι. Δεν τον νοιάζει, δεν υπάρχεις ως ατομικότητα. Σε έχει ήδη βάλει σε ένα καλάθι κλεφτών, βάσει προηγούμενων βιωμάτων του και βάσει συλλογικών εξαγγελιών.

3 Ιουλίου 2015

Η πρόκληση της σύνθεσης


Πρέπει να συνειδητοποιείς τους περιορισμούς σου.
Πρέπει να αποδεκτείς πως τους επέλεξες. Εσύ, δεν σου επιβλήθηκαν!
Το αν θα τους ξεπεράσεις είναι δευτερεύον.

Η ουσιαστικά προσφορά ξεκινά όταν τους αποδέχεσαι. Όχι ως αδυναμία ή έλλειψη αλλά ως επιλογή, ως θάρρος βιώματος, περιορισμού και θανάτου.

Ο θάνατος ό,τι έχει γεννηθεί είναι αναγκαίος. Όσο τον φοβάσαι, είτε προκαλώντας είτε αμυνόμενος, σε περιορίζει. Όχι Εσένα, αλλά τον προσωρινό, αντιληπτό  εαυτό σου, να ζει ουσιαστικά, με νόημα, με εσωτερική γαλήνη, ενσυνείδητος.

Η εσωτερική ιερή ένωση είναι αναγκαία για να αντιληφθείς τη μαγεία αυτού που ονομάζεις ζωή, όποια κι αν είναι τα φαινόμενά της, οι διαδρομές και εικονικές πραγματικότητες που ζεις πραγματικά.

Είναι φιλοσοφικά τα ερωτήματα στην πρακτικότητα των στιγμών της ζωής σου, όχι έξω από αυτήν.

Το παρόν, όπως το έχεις θεωρήσει ή μάθει, δεν υφίσταται. Ο χρόνος δεν διασπάται. Πρέπει να απορρίψεις τις διδαχές για να ανακαλύψεις τις αλήθειες.

Όλα εμποδίζουν και όλα δείχνουν. Η διάκριση της θέασης κάνει τη διαφορά. Ο συνδυασμός της δυαδικής θέασης δεν ονομάζεται... ακόμα.


Χριστιάνα Σοφία