24 Μαρτίου 2017

Ποια Ιστορία;


Ποια ιστορία να διδάξω, όταν αλλάζω τη δική μου συνεχώς;

Πώς να δεις τον κόσμο πραγματικά, αν δεν καταλάβεις πως αυτό που νομίζεις πως είσαι, είναι μόνο μια ιστορία....αυτή που πεισματικά διατηρείς.

Γιατί; Θα πρέπει να αναρωτηθείς. Διαφορετικά, δεν έχεις δικαίωμα να μαλώνεις με τις εικόνες που βλέπεις γύρω σου, με τα εμπόδια που βρίσκεις στο δρόμο σου, με τους ανθρώπους που συναντάς στη ζωή σου....με το καθετί που βρίσκεται μπροστά σου και μέσα σου.

9 Μαρτίου 2017

Μέσα από την κλειδαρότρυπα

Λυπάμαι που η κατάθλιψη είναι ακόμα το πιο πολυδιαβασμένο άρθρο στο blog μου.  Που οι άνθρωποι ακόμα πιστεύουν πως οι αιτίες βρίσκονται κάπου εκεί έξω, μακριά και ανεξάρτητα από τους ίδιους.

Λυπάμαι που η γνώση παρουσιάζεται είτε σαν μελέτη θεωρίας είτε σαν φαστ-φουντ φαγητό είτε σαν δώρο που θα έπρεπε κάποιος να τους χαρίσει δικαιωματικά.  

Λυπάμαι που ο διάλογος θεωρείται "συμφωνία/διαφωνία" ή "πειθώ", δημιουργώντας ομάδες, έχθρες, σιωπές και επαναστάσεις. Κι έτσι σταματούν οι άνθρωποι να συνδέονται ενώ μιλούν ακατάπαυστα.

Λυπάμαι που οι δεσμεύσεις εξακολουθούν να είναι υποχρεώσεις, οι επιλογές μοιάζουν με υπακοές και θυματοποιήσεις.

Λυπάμαι που η συνείδηση ακόμα ερμηνεύεται ως ηθική, στην οποία οι άνθρωποι υπακούν φοβικά και τυφλά.