Κατηγόρησε τα συναισθήματά σου.
Κατηγόρησε τη συμπεριφορά σου.
Κατηγόρησε τις πράξεις σου και την απραξία σου.
Κατηγόρησε τις επιθυμίες σου.
Κατηγόρησε τον εαυτό σου.
Κατηγόρησέ τα όλα και δεν θα έχεις τίποτα. Μετά θα σου φταίνε οι πάντες και τα πάντα. Ό,τι κι αν πιάνεις θα μεταμορφώνεται σε πίκρα.
Ο απόλυτος παραλογισμός, που συνεχίζεται για το μόνο λόγο πως όλα παραμένουν κρυμμένα, καλά κλειδωμένα μέσα στο νου και στην καρδιά σου.
Στην επιφάνεια η ειρωνεία....
Σου λένε πως έχεις απέραντη δύναμη, πως μπορείς να θεραπεύσεις τα πάντα, να γίνεις τα πάντα, να έχεις τα πάντα, φτάνει να το θελήσεις. Φτάνει να σκέφτεσαι θετικά, φτάνει να κάνεις παρέα με τους σωστούς ανθρώπους, φτάνει να αποφεύγεις τα "ενεργειακά βαμπίρ", φτάνει να επαναλαμβάνεις θετικές επιβεβαιώσεις γεμάτες "φως και αγάπη".
Και εσύ συνεχίζεις να κυνηγάς, να κρίνεις, να απογοητεύεσαι, να περιμένεις, ενώ προσπαθείς να αλλάξεις τις σκέψεις σου, να μεταμορφώσεις τα συναισθήματά σου, να απαρνηθείς τις ανάγκες σου... Σε μια μάταιη επανάληψη, που δεν αντιλαμβάνεσαι φυσικά όσο βρίσκεσαι μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα της πλάνης, που μαστίζει τη συνείδηση.
Πολλά λέγονται/γράφονται για το φόβο. Έχει κατηγορηθεί για τα πάντα και παρουσιάζεται ως ο υπέρτατος εχθρός της αγάπης. Για την ενοχή τίποτα....
Και δώσ' του η ανάγκη για "συγχώρεση"...η αλαζονεία του κατήγορου και του κατηγορούμενου εξίσου. Αλλά εσωτερικά, πολύ βαθιά μέσα σου, η κατηγορία συνεχίζεται, ακόμα κι αν το αρνείσαι. Φαίνεται αυτό!
Όταν έχεις μάθει να βλέπεις αληθινά, καθαρά, αγνά, μπορείς να το δεις κι εσύ: στα λόγια σου, στο ύφος σου, στη στάση σου, φαίνεται... Σε όλη την κοσμοθεωρία σου, την πολιτική σου αντίληψη, τον καταμερισμό της κοινωνίας, την βολική διάσπαση των πάντων, για να μη βλέπεις την αλήθεια κατάματα.
Μόνο αν απαλλαγείς από τις θεωρίες/δογματισμούς, αν αναγνωρίσεις τις πεποιθήσεις σου, αν αναλάβεις την ευθύνη για τις απόψεις σου, αν αμφισβητήσεις τη σιγουριά της θέασής σου, τις κατατάξεις του δυαδικού νου σου, την εκλογίκευση των φοβιών σου, τη μετάλλαξη του εαυτού σου...
Είναι πιο δύσκολο και σίγουρα όχι τόσο ανώδυνο όσο θα το 'θελες.
Χριστιάνα Σοφία
O Φοβος ειναι ΚΑΚΟΣ οδηγος αλλα ΚΑΛΟΣ συμβουλος
ΑπάντησηΔιαγραφήΘνητος
Όπως ΟΛΑ τα συναισθήματα, χωρίς διάκριση. Άρα είναι ανώφελο να αντιπαρατίθενται στην Αγάπη.
ΔιαγραφήΒασικα η αγαπη ειναι το μονο συν-αισθημα. Γι αυτο και δεν θα ειχε νοημα να λεγαμε "συλογικη αγαπη "
ΔιαγραφήΒρισκόμαστε, κατ' επιλογήν, στη διάσταση στην οποία μπορούμε να επιλέγουμε τη θέαση και την ποιότητα της ενέργειας μας, κατά βούληση, διατηρώντας την πίστη /άποψη μας. Η μετακίνηση από αυτήν είναι ατομική πρόκληση και το δυσκολότερο χρέος /προσφορά στον Εαυτό μας, κόντρα στο γνώριμο.
ΔιαγραφήΤότε, φυσικά, κάποια στιγμή θα χρειαστεί να μετακινηθείς και από την θέαση της μετακίνησης, για να καταλάβεις πως ακόμα και στη σταθερότητα υπάρχει μια ροή, οπού μονάχα οι αφορισμοί που εμπεριέχουν το αντίθετό τους έχουν λειτουργική υπόσταση στο χώρο των ιδεών, ώστε να χρησιμοποιηθούν πρακτικά..
ΔιαγραφήΤο 1 μπορει να μασκαρευτει 2 αλλα το 0 δεν μασκαρευεται οσο κι αν φτιασιδωθει
ΔιαγραφήΣταθερότητα = στατικότητα;
ΔιαγραφήΔε βγάζω νόημα...
Η εξίσωση αυτή δε στέκει.
ΔιαγραφήΕννοώ πως η σταθερότητα ή συνέπεια στη μετακίνηση από τις ιδέες/αντιλήψεις που μας βολεύουν, μπορεί (σε κάποια δεδομένη στιγμή) να περιέχει μέσα της και το αντίθετό της που είναι η στατικότητα/εμμονή μας σε αυτές, σαν ένα στάδιο πρόκλησης και παρατήρησης τους…
Πιο απλά δεν αποφεύγω ούτε το βούρκο, συνειδητά βουτάω μέσα του και συνεχίζω έχοντας περάσει και αυτή τη δοκιμασία.
Όλο αυτό είναι στη σφαίρα της νοητικής, αναλυτικής επεξεργασίας. Λείπει η βιωματική εμπειρία... Σου απαντάω ήδη μέσα από το άρθρο, πριν από τη σχηματισμένη άποψη.
Διαγραφήτο ΜΗΔΕΝΑΓΑΝ ειναι στοχος μονο νοητικος-πνευματικος.
ΔιαγραφήΥλικα και ψυχικα αρκεισαι στα ΓΝΩΘΙΣΕΑΥΤΟΝ και ΜΕΤΡΟΝΑΡΙΣΤΟΝ
Σας ευχαριστώ και τους δύο για το χρόνο τις απαντήσεις σας!
ΔιαγραφήΑνώνυμε ποιά ερμηνεία δίνεις στο ΜΗΔΕΝΑΓΑΝ;
Το πραγματικο απειρο. Το ζεν αν θες
ΔιαγραφήΤο φως δεν θα είχε υπόσταση χωρίς το σκοτάδι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμπεριέχουμε τόσο το πνεύμα όσο και το κτήνος.
Το να μην αποδεχόμαστε την αληθινή μας Φύση συνολικά θάβοντας τα σκοτεινά κομμάτια μας πιο βαθειά δεν τα κάνει να μην υπάρχουν.
Παρατήρηση πρώτα και αποδοχή, αντί κατηγορία και ενοχή. Μα σαν αρνείσαι τη φύση σου και φοβάσαι αυτό που είσαι πως θα μάθεις τι χρειάζεται να διορθώσεις, ή τελικά αν υπάρχει λόγος διόρθωσης και γιατί.
Φανέρωση και αποδοχή της αλήθειας μου πρώτα, όποια και αν είναι αυτή...
Σε Ευχαριστώ για την ώθηση!
Αντιθετος το σκοταδι δεν υπαρχει. Ειναι ελειψη φωτος ή σκια ας πουμε.και επιστημονικα αν το δουμε. Υπαρχουν φωτονια και οχι σκοτονια
ΔιαγραφήΑλέξη, περισσότερο καταγράφω την ποιότητα της συλλογικής ενέργειας στο παρόν....αυτήν που θέλω/υπάρχει ανάγκη να εκφράσω. Όποιος από μας μπορεί να αντιλαμβάνεται αλλά και να δημιουργεί τη βούλησή του, καλό είναι για όλους μας.
ΔιαγραφήΑνώνυμε...μου άρεσε το "σκοτώνια". :)
Καλησπέρα σας!Ονομάζομαι Χουζούρη Αργυρώ. Διαβάζοντας το άρθρο αλλά και τα σχόλιά σας αναρωτιόμουν αν θα θέλατε να συμμετάσχετε στην έρευνα μου για το μεταπτυχιακό μου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στο τμήμα Ψυχολογίας. Έχει ως θέμα τις Ερωτικές Σχέσεις και τις Αντιδράσεις του Εαυτού μας και είναι ανώνυμο! Θα με βόηθούσε πολύ, ενω μπορείτε να ενωμερωθείτε για τα αποτελέσματα της έρευνας τέλος ιουνίου στα mail που παρατίθενται.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://qtrial2016q1az1.az1.qualtrics.com/jfe/form/SV_78U4LGd4ZMEFfjn
Απλά κάνετε αντιγραφή-επικόλληση του συνδέσμου σε νέα καρτέλα και θα μεταβείτε αυτόματα! Σας ευχαριστώ!