Η πρόκληση της σύνθεσης

Πρέπει να συνειδητοποιείς τους περιορισμούς σου.
Πρέπει να αποδεκτείς πως τους επέλεξες. Εσύ, δεν σου επιβλήθηκαν!
Το αν θα τους ξεπεράσεις είναι δευτερεύον.

Η ουσιαστικά προσφορά ξεκινά όταν τους αποδέχεσαι. Όχι ως αδυναμία ή έλλειψη αλλά ως επιλογή, ως θάρρος βιώματος, περιορισμού και θανάτου.

Ο θάνατος ό,τι έχει γεννηθεί είναι αναγκαίος. Όσο τον φοβάσαι, είτε προκαλώντας είτε αμυνόμενος, σε περιορίζει. Όχι Εσένα, αλλά τον προσωρινό, αντιληπτό  εαυτό σου, να ζει ουσιαστικά, με νόημα, με εσωτερική γαλήνη, ενσυνείδητος.

Η εσωτερική ιερή ένωση είναι αναγκαία για να αντιληφθείς τη μαγεία αυτού που ονομάζεις ζωή, όποια κι αν είναι τα φαινόμενά της, οι διαδρομές και εικονικές πραγματικότητες που ζεις πραγματικά.

Είναι φιλοσοφικά τα ερωτήματα στην πρακτικότητα των στιγμών της ζωής σου, όχι έξω από αυτήν.

Το παρόν, όπως το έχεις θεωρήσει ή μάθει, δεν υφίσταται. Ο χρόνος δεν διασπάται. Πρέπει να απορρίψεις τις διδαχές για να ανακαλύψεις τις αλήθειες.

Όλα εμποδίζουν και όλα δείχνουν. Η διάκριση της θέασης κάνει τη διαφορά. Ο συνδυασμός της δυαδικής θέασης δεν ονομάζεται... ακόμα.


Χριστιάνα Σοφία