Έχω ένα Όραμα!

Μερικές φορές νοιώθω πως άδικα γράφω, άλλες απλά ακολουθώ την καρδιά μου χωρίς να προσπαθώ να ορίσω ή να αξιολογήσω οτιδήποτε. Και αφήνω τα άρθρα να πάρουν τη δική τους πορεία… μια πορεία που ακολουθεί τη δική μου, σε μια ζωή γεμάτη περιπέτειες, αλλαγές και ανατροπές.

Ποτέ δεν φανταζόμουν, όταν ήμουν μικρότερη ότι τα «πενήντα» θα ήταν έτσι! Διαπιστώνω, τώρα που πέρασα το κατώφλι, ότι είναι απλά ένα νούμερο, που όσοι το επιτρέπουν, τους ορίζει, τους εμποδίζει και συχνά τους διαμορφώνει. Μ’ εμένα δεν συμβαίνει, και γι’ αυτό δεν έχω κανένα λόγο να το κρύβω.

Είμαι από αυτούς τους ανθρώπους που ήρθε σε αυτόν τον κόσμο χωρίς να νοιώθει ποτέ ότι ανήκει απόλυτα σε αυτόν, χωρίς να έχει καταφέρει να συμβιβαστεί με αυτόν. Η πιο επιεικής λέξη που θα χαρακτήριζε την περίπτωσή μου είναι «περίεργη». Η συμμόρφωση και εγώ, ποτέ δε γίναμε φίλες… και όσο μεγαλώνω, τόσο εκδηλώνεται εντονότερα αυτό, χωρίς να ξέρω αν έχει όρια και σταματημό.

Όσο συνδέομαι με τον Εαυτό μου, τόσο λιγότερο μ’ ενδιαφέρει η γνώμη που έχουν οι άλλοι για μένα ή για τις ιδέες και τις ανατροπές μου. Όσο ενώνομαι με το Είναι μου, τόσο «επιστρέφω» και γίνομαι παιδί, που θέλει να αμφισβητεί τα πάντα και να ανατρέπει τα δεδομένα. Η εσωτερική Όραση μου επιτρέπει να βλέπω πίσω και πέρα από τα φαινόμενα, να αποκωδικοποιώ (όχι πάντα και έχει και αυτό τη σημασία του) τις εικονικές πραγματικότητες και το μάτριξ. Αυτό συνοδεύεται με τεράστια ευθύνη, την οποία άλλοτε αναλαμβάνω ευχαρίστως και με απόλυτη προθυμία, άλλοτε με βαραίνει και με οδηγεί αναπόφευκτα μακριά από την κοινωνία, σε μια προσπάθεια να ισορροπήσω πάλι και να επικοινωνήσω.


Πάει καιρός που το όραμά μου αφορά τη συλλογική πραγματικότητα και όχι την προσωπική μου ζωή, που ανεξάρτητα από τις κοινωνικές προδιαγραφές, βρίσκεται σε απόλυτη αρμονία με τον Ανώτερο μου σκοπό και μέσα μου επικρατεί η γαλήνη και η ισορροπία. Δεν μπορώ όμως να ξεχωρίσω εμένα από τους άλλους, το δικό μου παιδί από τα άλλα, τη δική μου ζωή από των άλλων. Πώς μπορεί κάποιος να πει ότι «είναι ευτυχισμένος» όταν γύρω του επικρατεί τόσος πόνος, άγνοια και αχρείαστη ενοχή; Πώς μπορώ να «κοιτάω τον εαυτό μου» και να κλείνω τα μάτια γύρω μου; Αλλά… ας πάω στο όραμά μου…

Θέλω πλέον να μαθαίνω και να δουλεύω με τους ειδικούς. Ποιοι είναι; Είναι οι άνθρωποι που έχουν αποδεχτεί αυτό που είναι, που έχουν αρκετή αυτοπεποίθηση να φανερωθούν και να μιλήσουν για τις μοναδικές εμπειρίες τους, να εκδηλώσουν τα ταλέντα τους, το πάθος τους, απαλλαγμένοι από θεωρίες, ενοχές και ψεύτικες παρουσιάσεις. Θέλω να μαζέψω όλους τους «περίεργους» που έχουν κάτι μοναδικό να προσφέρουν σε αυτόν τον κόσμο.

Θέλω να αποκηρύξω την συμβατική εκπαίδευση, ιατρική, πολιτική και κάθε οικοδόμημα που αργά αλλά σταθερά έχει φέρει αυτόν τον κόσμο – ειδικά τις Δυτικές κοινωνίες – σε δραματική ανισορροπία, έλλειψη και δυστυχία, ανεξάρτητα από τα φαινόμενα και την επιφανειακή μας υλική ευημερία.

Θέλω να μαζέψω αυτούς που είναι αρκετά θαρραλέοι, αρκετά δυνατοί, αρκετά τρελοί για να προσφέρουν όλα όσα έχουν μάθει, κατακτήσει μέσω εμπειριών, με σκοπό να μοιραστούν, ενόσω παραμένουν πρόθυμοι να συνδεθούν και να διευρυνθούν ανάλογα και οι ίδιοι.

Ποιοι είναι οι ειδικοί;

· Είναι οι άνθρωποι με κυρίαρχο το δεξί ημισφαίριο που έχουν συνειδητοποιήσει ότι αυτό που έχουν και αυτό που είναι αξίζει να καλλιεργηθεί, να δοθεί και να μαθευτεί… η δυσλεξία, η ΔΕΠΥ, ο αυτισμός, το Asperger’s και άλλα «σύνδρομα» του δεξιού ημισφαιρίου, που το σύστημα έχει ονομάσει και προσπαθεί απεγνωσμένα να αντιμετωπίσει, να αλλάξει, να θεραπεύσει. Αυτοί είναι οι ειδικοί! Είναι όλοι όσοι αρνήθηκαν να πιστέψουν στην «ανικανότητα», στην αρνητική και περιοριστική αντίληψη του ποιοι είναι. Αυτοί είναι οι αρχηγοί του μέλλοντος.

· Είναι όσοι έχουν θεραπεύσει τον εαυτό τους χωρίς τη συμβατική ιατρική ή οποιαδήποτε άλλη γνωστή συμβατική μέθοδο. Αυτοί οι οποίοι έχουν μελετήσει τον εαυτό τους, το σώμα τους, την ασθένεια τόσο καλά, που έχουν γίνει οι ίδιοι ειδικοί του εαυτού τους και της υγείας τους, πάνω από όλους και όλα.

· Είναι όσοι έχουν χάσει τον εαυτό τους μέσα σε κάποιοι εθισμό ή κατάσταση (ναρκωτικά, ποτό, ανορεξία, απόπειρα αυτοκτονίας κλπ) και μπορούν με πλήρη αυτ-αποδοχή να μιλήσουν για την πραγματικότητά τους, τις εμπειρίες τους χωρίς ενοχή, χωρίς σκέψεις και αισθήματα αυτό-απόρριψης, που το σύστημα εμφυτεύει στο νου μας. Αυτοί είναι ειδικοί και μόνο αυτοί μπορούν να ρίξουν φως σε αυτές τις βιωματικές πραγματικότητες. Χρειάζεται θάρρος να χάσεις τον εαυτό σου, χρειάζεται δύναμη να πας κόντρα στο σύστημα με οποιονδήποτε τρόπο και να απορριφθείς από την κοινωνία.

· Είναι αυτοί που έχουν «πετάξει» τα διπλώματά τους, τα χρόνια εκπαίδευσής τους, τους τίτλους, για να ακολουθήσουν την καρδιά τους και να καλλιεργήσουν αλλά και να βιώσουν το πάθος τους. Ο καθένας από αυτούς έχει μια απίστευτη ιστορία να πει και άπλετες πληροφορίες να μοιραστεί. Είναι οι ονειροπόλοι, οι δημιουργοί, οι αυτοδίδακτοι ειδικοί.

Με λίγα λόγια, θέλω να μαθαίνω, να δουλεύω και να βρίσκομαι με ανθρώπους που με κάποιο τρόπο έχουν απορρίψει το υπάρχον σύστημα, που δεν φοβούνται τις προκλήσεις, που δεν γυρνάνε την πλάτη τους από αληθινούς διαλόγους και το αυθεντικό μοίρασμα. Θέλω να διδάξω αυτούς που θέλουν να διδάξουν. Θέλω να βοηθήσω αυτούς που είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν. Θέλω να συν-δημιουργήσω με αυτούς που έχουν δημιουργήσει ή είναι πρόθυμοι να δημιουργούν τον εαυτό τους ξανά, με κάθε πρόκληση, κάθε νέα εμπειρία της ζωής.

Θέλω να αλλάξω εντελώς το πρόσωπο της επικοινωνίας, πετώντας απόλυτα, έξω από αυτήν την ενοχή, τη σύγκριση, την κατηγοριοποίηση, την ταμπελοποίηση. Θέλω να φωτίσω την Αλήθεια, καθώς ο καθένας μας απαλλάσσεται από την ανάγκη να κρύβουμε την αλήθεια μας, να «ντύνουμε» αυτό που είμαστε πραγματικά. Θέλω να απελευθερωθεί η φαντασία μας, να ονειρευόμαστε μεγαλόπρεπα και έξω από τα όρια, να γελάμε δυνατά και αυθόρμητα, πηγαία, να τολμούμε να αναδύουμε την μοναδική, ασυμβίβαστη φύση μας.

Έχω ένα όραμα! Μπορεί τα λόγια να μην καταφέρνουν να το περιγράφουν απόλυτα, αλλά γνωρίζω ότι αφού ο Νους μου έχει συλλάβει τις εικόνες, τις πραγματικότητες, την αίσθηση και τα συναισθήματα, είναι απλά ζήτημα χρόνου…