Έρχεται μια στιγμή, μετά από όλο το «κατέβασμα» της πληροφόρησης που έχουμε ψάξει και βρει, που μόνο η Καρδιά μας είναι ικανή να μας πει την αλήθεια, πέρα από κάθε ψευδαίσθηση, πέρα από κάθε σύγχυση.
Όμως την Καρδιά την μιμείται εύκολα ο απατηλός νους. Πώς μπορούμε να γνωρίζουμε τη διαφορά, όταν τόσο συχνά έχουμε μπερδέψει το ένα με το άλλο;
Δεν υπάρχει κανείς και τίποτα «εκεί έξω» που μπορεί να σου δείξει την αλήθεια. Δεν υπάρχει κανένα ποσοστό πληροφόρησης που μπορεί να σου αποκαλύψει, την δική σου Καρδιά, που είναι το ισοδύναμο της Ψυχής, του Πνεύματος, της Συνειδητότητας και του Εγώ, όλα σε ένα. Τελικά, θα χρειαστεί να προχωρήσεις πολύ πέρα από κάθε επηρεασμό, κάθε πληροφορία και να παραμείνεις μόνος, ατάραχος και αγνός. Όταν τελικά το έχεις θελήσει και κατακτήσει αυτό, εκεί, θα συναντήσεις την Καρδιά σου.
Σου μιλάει απλά, ειλικρινά και αποκαλύπτει τα πάντα, είτε τις δικές σου είτε τις ψευδαισθήσεις άλλων. Είναι περιεκτική και λυτρωτική, παρόλο που αρχικά μπορεί να φαίνεται πως είναι εναντίον σου. Γνωρίζει τα πάντα και έχει αίσθηση πέρα από τους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου. Είναι δυνατή και διάφανη, πάντα ήταν, απλά δεν το γνώριζες.
Είναι διαδικασία: μια συνεχόμενη πρόκληση που πολεμάς για να αποφύγεις όλη σου τη ζωή. Η εμπιστοσύνη είναι κάτι που χρειάζεται να επαν-ανακαλύψεις, γιατί έχεις ονοματίσει όλα όσα δεν είναι εμπιστοσύνη.
Αλλά η χαρά και η εσωτερική γαλήνη χρειάζεται να είναι μέρος του εσωτερικού σου ταξιδιού. Όλα όσα δεν είναι χαρά και εσωτερική γαλήνη, είναι κάποια «λάθος στροφή» που έχεις πάρει, με σκοπό να εξουδετερώσεις περισσότερες ψευδαισθήσεις από τη συνειδητότητά σου, ανοίγοντας δρόμο προς την παντοτινή αγάπη και ανώτερα επίπεδα συνειδητότητας, που εκθέτουν τους προγραμματισμούς και συνενώνουν όλες τις αλήθειες, πέρα από τον διαχωρισμό και τη διάσπαση.
Η αληθινή αγάπη αποκαλύπτεται, όχι όταν μοιραζόμαστε κοινά ενδιαφέροντα ή/και ιδέες, απόψεις, αλλά όταν αντιλαμβανόμαστε από κοινού πως μοιραζόμαστε τον ίδιο ανώτερο σκοπό… επειδή ΔΕΝ υπάρχει άλλος.
Μερικές φορές η αλήθεια «σε κτυπά», με αυτά που οι ίδιες οι προβολές του προγραμματισμού της συνειδητότητάς σου έχουν ονομάσει «αρνητικά» ή «σκοτεινά».
Με ήρεμη Καρδιά, χωρίς προσκολλήσεις και ένα ανοιχτό μυαλό για να εξετάζουμε όλες τις εικονικές πραγματικότητες, επιλέγουμε τα βήματά μας προσεκτικά (σοφά) και ανάλαφρα. Τίποτα και όλα έχουν σημασία, γιατί χρειάζεται να παραμένουμε στον δικό μας δρόμο, όπως κι αν φαίνεται ή όποιος κι αν τον κρίνει. Ο κάθε «ένας» που μας επηρεάζει, βρίσκεται μέσα μας, καθώς πρόθυμα αναγνωρίζουμε τις δικές μας πεποιθήσεις και αντιληπτούς περιορισμούς.
Οτιδήποτε κάνουμε ως «πρόγραμμα» ή συνήθεια ή υποχρέωση, είναι «χωρίς Καρδιά» και επομένως δεν μπορεί να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Μακροπρόθεσμα, δεν έχει πραγματικά σημασία ΤΙ κάνουμε. Αυτό που έχει σημασία και τελικά δηλώνει την επιθυμητή μας βούληση, είναι το επίπεδο της συνειδητότητας από το οποίο ξεκινάμε και βρισκόμαστε, για να δράσουμε: από το την πιο διευρυμένη μας οπτική, τη σοφότερη επιλογή, σύμφωνα με αυτά που χρειάζεται να διαχειριστούμε και βρίσκονται μπροστά μας. Και τότε, τα πάντα έχουν σημασία… κάθε λέξη, κάθε συναίσθημα, κάθε ενέργεια. Γιατί μέσα από όλα, εκφράζουμε, στιγμή με στιγμή, την αλήθεια με την οποία έχουμε συνδεθεί και έχουμε Γίνει.
Υπεροχο Χριστινα!
ΑπάντησηΔιαγραφή