Ξεκινάμε να ξυπνάμε όταν τολμάμε ερωτήσει που δεν τολμήσαμε ποτέ να κάνουμε.
Οι συνηθισμένες απαντήσεις που έχουμε μάθει να δίνουμε αλλά και να περιμένουμε, από φόβο και έλλειψη ιδίας σκέψης, γεννάνε απλά επιπλέον προβλήματα, τα οποία, αισθανόμαστε ισχυροί προσποιούμενοι ότι λύνουμε.
Οι ερωτήσεις είναι πολύ πιο δύσκολο ν’ απαντηθούν από ότι νομίζουμε…
Γιατί πρέπει αναγκαστικά να δηλώσεις τη γέννηση του παιδιού σου; Γιατί πρέπει να έχει «πιστοποιητικό γέννησης»
Γιατί χρειάζεσαι λογαριασμό ΔΕΚΟ για να έρχεται η αλληλογραφία σου στο σπίτι που διανέμεις;
Γιατί χρειάζεσαι εκκαθαριστικό εφορίας για να καταθέσεις τα ΔΙΚΑ ΣΟΥ λεφτά σε μια τράπεζα;
Γιατί πρέπει το παιδί σου να πηγαίνει σχολείο;
Γιατί πρέπει εσύ να κάνεις για 30 χρόνια μια δουλειά που μισείς και μετά να περιμένεις ανταπόδωση για τη «θυσία» σου από το «κράτος» (που το πληρώνουμε όλοι);
Γιατί πρέπει να μη θυμώνεις;
Γιατί πρέπει να τρως τρεις φορές τη μέρα;
Γιατί πρέπει να ζήσεις ογδόντα χρόνια για να θεωρείς φυσιολογικά τα πράγματα;
Γιατί πρέπει να κάνεις μια δουλειά που θεωρείς αγγαρεία και να πληρώνεσαι για αυτήν ενώ γι’ αυτό που αγαπάς να θεωρείς ότι πρέπει να το «προσφέρεις δωρεάν»;
Γιατί πρέπει να θεωρείσαι είτε παντρεμένη είτε χωρισμένη; (από τι;)
Γιατί χρειάζεσαι λόγο και όριο (χρημάτων) για να πάρεις τα ΔΙΚΑ ΣΟΥ χρήματα από την τράπεζα; (και όχι, «η τράπεζα» δεν είναι τράπεζα ΣΟΥ!)
Γιατί πρέπει να δεχτείς την ιστορία έτσι όπως σου τη δίδαξαν; Την έχεις σκεφτεί ποτέ ανάποδα;
Γιατί θεωρείς φυσιολογικό να αρρωσταίνεις;
Γιατί έχεις πιστέψει ότι είσαι θύμα της φύσης σου ή των άλλων;
Γιατί πρέπει να αποδέχεσαι όλα όσα έχουν πει οι μεγάλοι διδάσκαλοι του παρελθόντος, απλά επειδή βαριέσαι να σκέφτεσαι μόνος σου;
Γιατί ζητάς συνέχεια έκπτωση/δωρεάν/δώρα/χάρισμα/χάρες;
Γιατί ακριβοπληρώνεις το ψέμα αλλά θέλεις δωρεάν την αλήθεια;
Γιατί δεν μπορείς να αντιπροσωπεύεις τον εαυτό σου αλλά χρειάζεται να ορίζεις άσχετους, άγνωστους να μεσολαβούν για σένα… και να τους πληρώνεις για να το κάνουν;
Γιατί ζεις μόνιμα στο παρελθόν μέσα στη σκέψη σου (προσπαθώντας να το αναπαράγεις στη ζωή σου);
Πότε έχασες τη φταστασία σου; Πότε σταμάτησες να παίζεις;
Γιατί χρειάζεσαι τόσο πολύ ύπνο για να είσαι ξεκούραστος; (για ποιο πράγμα;)
Γιατί γίνεσαι άδικος για να γίνεις μετά φιλάνθρωπος; (ποτέ δεν κατάλαβα τις «μη κερδοσκοπικές εταιρίες»…)
Γιατί δεν αντέχεις την ησυχία στο σπίτι σου;
Μπορώ να συνεχίσω επ' άπειρον αλλά... γιατί πίστεψες ότι δεν έχεις το δικαίωμα να αμφισβητείς τα πάντα και να παράγεις ΔΙΚΗ ΣΟΥ σκέψη;
Για να ξυπνήσεις, άρχισε απ’ όπου θέλεις… από τις δικές σου ερωτήσεις της καθημερινότητάς σου.
Το πρόβλημα είναι ότι... όλες αυτές οι ερωτήσεις δεν έχουν μόνο μια απάντηση αλλά πολλές. Κάθε φορά που επιλέγεις μια συγκεκριμένη απάντηση, βάσει της οποίας ΕΝΕΡΓΕΙΣ, δηλώνεις άμεσα και κραυγαλέα το ποιος είσαι!
Έτσι ξυπνάμε σιγά σιγά… όταν αρχίζουμε να αμφισβητούμε τα «αδιαμφισβήτητα»!
.......................
Ο ΤΡΟΠΟΣ και όχι το τι σκεφτόμαστε καθορίζει την ποιότητα της ζωής μας
Περισσότερες πληροφορίες εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου