Μια τέτοια φορά ήταν η χθεσινή…
Μετά από μήνες, χρόνια ίσως, «είδα», με τον δικό μου τρόπο τον «διαγωνισμό» της Eurovision, με ατάραχη καρδιά και διαπεραστική ματιά. Πάντα οι αποκαλύψεις είναι πολλαπλές και κρυμμένες στους απαίδευτους ανθρώπους…
Το χρήμα, το συναίσθημα, ο χρόνος (όλα είναι εκφράσεις της ίδιας ενέργειας) που καταναλώνονται στο βωμό της «τέχνης», εξακολουθεί να υπερισχύει της λογικής, της επίγνωσης και της καθαρότητας της συνείδησης. Όσο αυτή η κατανάλωση (σπατάλη πόρων) εξακολουθεί να θεριεύει, τόσο μεγαλώνουν τα εκτρώματα, οι κιτς παρουσιάσεις ανθρωποειδών, οι δήθεν «δουλειές» που υπηρετούν ασυνείδητα (ή συνειδητά) πολλοί άνθρωποι… υπηρετώντας επάξια το σύστημα που τους καταπίνει.
Δεν θα κατηγορήσω, όπως κάνουν οι περισσότεροι τους διοργανωτές, τις αόρατες δυνάμεις ή οποιονδήποτε άλλον φανταστικό εχθρό. Τέτοια αναγκαία και φωναχτά δημιουργήματα είναι μόνο αποτέλεσμα των χιλιάδων υποστηρικτών τους με τους φοβικούς (παχουλούς ή πενιχρούς δεν έχει σημασία) μισθούς τους, την εγωπάθεια που εκδηλώνει πολλές κρυμμένες και φανερές εκφράσεις και άλλων ανομολόγητων αναγκών και πεποιθήσεων δικών μου και δικών σου... μην κοιτάς μακριά και μην κοιτάς με τη μύτη ή το κεφάλι ψηλά!
Δεν είναι ένα κειμενάκι που αποφάσισα να γράψω «για να πω απλά κάτι», για να πορεύομαι «με την επικαιρότητα» ή για να προσπεράσεις συμφωνώντας. Είναι μια πρόκληση αυτό-εξέτασης, πέρα από τα συνηθισμένα. Δεν σε απαλλάσσει το ότι «δεν κάθισες να το δεις» ή ότι «δεν έχεις τηλεόραση». Μη ξεγελάς τόσο εύκολα τον εαυτό σου με την οποιαδήποτε αποχή σου. Δεν είσαι υπεράνω ούτε ανώτερος. Δεν απαλλάσσεσαι από το «σύστημα» αγνοώντας επειδή φοβάσαι να διεισδύσεις, να τολμήσεις να δεις πολύ πέρα από τα φαινόμενα, τη δική σου, προσποιητή ζωή.
Ρηχές καρδιές και κλειστά μυαλά... είναι όλα ένα... ναι!
Δεν χρειάζεται να γράψω άλλα...
Χριστιάνα Σοφία
Γράψε κι άλλα! Γράψε για τη μπάλα... εκατομμύρια για να κλωτσανε ..μια μπάλα..πολυεθνικές..τηλεάθεαση..παπουτσια ...αρτος και θεάματα μετα απο δεκάδες αιώνων,,,τα ιδια κια τα ίδια... .. γιατροί αμειβονται με ψιχουλα και άλλοι κα΄νουν τακουνάκια και παιρνουν χιλιάδες δολλάρια... ΔΕΝ παει ο κοσμος να παίξει μπάλα να ιδρώσει αλλά θέλει να βλέπει..ΔΕΝ παέι να τραγουδήσει αλλά να ακουσει..δεν κάνει σεξ αλλά βλέπει πορνο στα τσοντοκάναλα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΗΔΟΝΟΒΛΕΨΙΕΣ της ζωής αγαπητή μου..έτσι καταντήσαμε
Θεματα εχει να γραψεις απειρα το θεμα ειναι ο τροπος που τα γραφεις και ειλικρινα το εχεις !Μπραβο κοπελα μου!Το μονο που θα ηθελα να συμπληρώσω ειναι οτι η ρηχότητα στις μερες μας,μας σκοτωνει σιγα σιγα και ακομη και αυτοι που βλεπουν λιγο ποιο βαθια εχουν την δυναμη να αφυπνιστουν πηγαινουν με το κοπαδι για να ανηκουν καπου, διοτη δεν αντεχουν την μοναξια!Μακαρι ο κοσμος να εβλεπε οτι υπαρχει και η μοναχικοτητα, οπου εκει ειναι το κλειδι για να εισαι Ατομο,γεματο ευγνωμων με ανοιχτο μυαλο και πηγη ενεργειας!Είμαστε το άθροισμα των σκέψεών μας και η ψυχολογια καθώς και ολόκληρη η ύπαρξή μας εξαρτώνται από αυτές. Δεν βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι, αλλά όπως μας κάνουν οι σκέψεις μας, που είναι επί το πλείστον αρνητικές, να τα βλέπουμε με αποτέλεσμα να χαλάμε την ψυχολογια μας και να αποσυντονιζόμαστε από οποιονδήποτε πραγματικό μας στόχο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια χρόνια πιστεύαμε ότι τα γεγονότα, όχι οι σκέψεις, είναι ότι πιο ρεαλιστικό υπάρχει, αλλά τα πάντα ξεκινάνε πάντα με μια σκέψη που οδηγεί σε ένα συναίσθημα συνήθως αρνητικό και φυσικά καταλήγει σε μια ψυχολογια αρνητική.
Η σκέψη είναι αυτή από όπου αρχίζουν τα πάντα. Κρίνουμε αναλύοντας το αποτέλεσμα των ενεργειών μας ή των ενεργειών των άλλων, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη την προέλευση της σκέψης. Οι σκέψεις δημιουργούν την πραγματικότητα! Ως εκ τούτου, ό,τι σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε γίνεται ο τέλειος καθρέφτης αυτού που γινόμαστε τελικά, και φυσικά της εσωτερικής μας δυστυχίας!Και αυτο το λεω γιατι ο κοσμος οταν βλεπει εναν κοσμο δυστιχισμενο κανει το ιδιο και στον εαυτο μου μονο και μονο για να ανηκει καπου!Εγω εχω βρει την ομαδα μου και ειμαι εκει Ο καθένας από εμάς έχει επιλέξει έναν τρόπο να εκφράζεται.. Ξεκινάει από μόνος του, για να καλύψει αυτή του την ανάγκη και ανάλογα με τις επιλογές που κάνει καταλήγει να γίνεται μέρος ενός συνόλου, μέρος μιας ομάδας ανθρώπων.. Κάποιοι επιλέγουν να εκφραστούν μέσα από τη μουσική, άλλοι μέσα από αυτά που σκέφτονται και γράφουν, και άλλοι μέσα από το θέατρο..και δεν ειναι κακο να ανηκεις καπου απλα να μην εισαι κατι που δεν εισαι,να εισαι απλα ο εαυτος σου σαν ατομικοτητα και οχι σαν προσωπικοτητα!Να εισαι καλα!!!!
Έτσι κι εγώ έχω επιλέξει να ανήκω σε μία ομάδα. Μία ομάδα με την οποία περνάω αρκετό χρόνο μαζί της. Υπάρχουν πολλές όμορφες στιγμές αλλά και δύσκολες, που η υπομονή εξαντλείται και δεν λειτουργούν τα πάντα στην εντέλεια, όμως όλοι προσπαθούμε γι’ αυτό. Ξέρω ότι δεν μπορεί όλοι να είναι οι φίλοι μου ή οι κολλητοί μου, όμως είναι σίγουρα η ομάδα μου και μια ομαδική αγκαλιά αρκεί..
Γιατί είναι ωραίο να νιώθεις ότι ανήκεις κάπου..
Νομίζω πως έχω απαντήσει και στους δυο σας εδώ:
Διαγραφήhttp://synthesieautou.blogspot.gr/2014/05/blog-post_11.html
Από την άλλη ξέρω (πολύ καλά πλέον) ότι κανένα άρθρο και καμία εξήγηση δεν μπορεί να φανερώσει την αλήθεια που αρνούμαστε να δούμε, με τη συνειδητή συμμετοχή μας... εκεί ειδικά που δυσκολευόμαστε, με τρόπους ξένους στις συνήθειές μας.
Έτσι, ΚΑΙ αυτήν την απάντησή μου, ίσως δεν την καταλάβετε...
Αλλά εδώ είμαστε ακόμα... να ανταλλάσσουμε απόψεις, μέχρι να αποφασίσουμε το δύσκολο των διαλόγων. :)
Ότιδήποτε λιγότερο ή διαφορετικό, θα ήταν κόντρα στον Εαυτό μου...
Όμως, ευχαριστώ για τα σχόλιά σας και την τόλμη της έκφρασης... σε ένα σύστημα που ακόμα κρύβεται...