Ισοπέδωση

Πολλοί με κατηγορούν ότι ισοπεδώνω τα πάντα. Έχω καταλήξει να το θεωρώ προτέρημα…

Ισοπεδώνω ψεύτικα δεδομένα που ποζάρουν ως αληθινά. Εγώ, για τον εαυτό μου. Είναι σα να λέμε «ελευθερώνω το νου μου για να μπορεί να σκέφτεται». Είναι σα να λέμε, «σιωπά ο νους» και όλα τα άλλα που πολλοί λένε αλλά δεν καταλαβαίνουν.


Γιορτές, ειδικές μέρες και παραδόσεις, δεν έχουν καμία σημασία εκτός αν είναι αληθινά στο παρόν, αν έχουν νόημα δημιουργικό, αν προσφέρουν σε αυτό που είμαι/είμαστε ως Άνθρωποι. ;Έχουν σημασία για την εικόνα μας, για την αποδοχή μας μέσα στο σύστημα, για να "ισορροπούν" τη δειλία των φόβων μας, για να συνεχίζουν το παιχνίδι της υποδούλωσής μας.

Και είναι τόσο γελοία απλά όλ’ αυτά…

Αν χρειάζεσαι «διακοπές» από τη ζωή σου, τότε δεν ζεις τη ζωή που επιθυμείς.

Αν νομίζεις ότι μπορείς να «δραπετεύσεις» από την εργασία σου, τότε σίγουρα δεν καταλαβαίνεις τον τρόπο που η φύση (συμπεριλαμβανομένου και του σώματός σου) λειτουργεί.

Και τον χαρταετό... μπορείς να τον πετάξεις οποιαδήποε μέρα... ειδικά πιο μετά, την Άνοιξη ή το καλοκαίρι ας πούμε. Αν δεν έχεις μάθει στα παιδιά σου να το απαιτούν τώρα!

Από χθες, όλοι έχουν φύγει… φαίνεται παντού. Ειδικά μην πάρεις τηλέφωνο τις δημόσιες υπηρεσίες. Δεν θα απαντήσει κανείς. Θα επιτρέψουν στα μέσα της επόμενης βδομάδας, προγραμματίζοντας ήδη την επόμενη «φυγή».

Και η πλάνη συνεχίζει να γυρνάει…