7 Ιανουαρίου 2014
Ψεύτικες διδαχές
Μας μαθαίνουν να φοβόμαστε τον ίδιο μας το νου, να προσπαθούμε να τον φιμώσουμε αντί να τον παρατηρούμε και να μαθαίνουμε από αυτόν, προχωρώντας με σιγουριά να βρίσκουμε το νόημα στις διαδρομές του. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που διαθέτουμε, "πρέπει να σιγάσει" και να παραγκωνιστεί επειδή "δεν πρέπει να το εμπιστευόμαστε".
«Απαλλαγείτε από τις αρνητικές σκέψεις, αποφεύγετε να φοβάστε, ο φόβος εμποδίζει την αγάπη, μην δίνετε σημασία στις περιοριστικές σας πεποιθήσεις, αντικαταστήστε τον αρνητισμό με θετικά συναισθήματα και σκέψεις». Τι ανελέητη επιχείρηση και πόλεμος που δεν μπορεί ποτέ να κατακτηθεί!
Αυτό που συμβαίνει είναι μια πλήρης αναδόμηση ενός παραμορφωμένου θηλυκού που υπηρετεί τους αδαείς και μια πλήρης υποτίμηση και παράκαμψη του αρσενικού, που η ανώτερη θαρραλέα λειτουργία του θα επιβεβαίωνε την αναγκαία δράση, η οποία θα επισφράγιζε την ευθύνη μας και θα συμπλήρωνε τον κύκλο της αυτοστήριξης και της αυτο-εμπιστοσύνης της ύπαρξης και της δράσης μας.
Αναμφίβολα, ένα φαντασμαγορικό ολόγραμμα έχει δημιουργηθεί, προσποιούμενο την αλήθεια την οποία πολλοί δεν θέλουν να ξεσκεπαστεί. Παλιά πέπλα αντικαθιστούνται με νέα, καθώς πλήθος «δασκάλων» διδάσκουν ένα νέο είδος σκλαβιάς. Η ανάγκη να πιστέψουν τα πλήθη είναι τόσο μεγάλη, που οι οπαδοί υποστηρίζουν τις νέες διδαχές με σθένος και δανική σιγουριά, έχοντας παντελώς άγνοια των νέων αλυσίδων που τοποθετούν μεθοδικά γύρω από τον ίδιο τους τον εαυτό.
Και δεν μπορούμε να πείσουμε τους οπαδούς γιατί η αλήθεια δεν είναι τόσο μονόπλευρη όσο τους πείθουν να πιστεύουν. Μήπως τα λόγια μας δεν είναι αρκετά; Μήπως η αλήθεια δεν είναι αρκετά δυνατή; Αυτή είναι μια δική μας πρόκληση!
Πώς αποδομούμε αυτό το νέο οικοδόμημα που φιγουράρει τόσο μεγαλόπρεπα ως «η μοναδική αλήθεια που υπάρχει»; Πώς ξεκινάμε καν, να γκρεμίζουμε τα ψέματα που έχουν τόσο φανταχτερά ντυθεί με τόσες αλήθειες; Μικρά κομματάκια του πάζλ που λείπουν, πολλοί σύνδεσμοι που δεν έχουν συνδεθεί, που όμως αλλάζουν όλο το σκηνικό και θα γκρέμιζαν το ολόγραμμα αν τοποθετούνταν σωστά.
Όχι, δεν πρέπει να κρύβεις ή να αλλάζεις τις σκέψεις σου. Χρειάζεται να γνωρίζεις, να διερευνάς και να χτίζεις, μέσα από αυτή τη διαφορετική διαδικασία, μια υγιή σχέση με το νου σου γιατί είναι η πύλη στη δική σου ανώτερη γνώση. Αλλά οι περισσότεροι ψάχνουν ακόμα αυτούς που πιστεύουν ότι κατέχουν τις γυάλινες σφαίρες, τους σοφούς, αυτούς που έχουν ορίσει ότι κατέχουν τη γνώση, πέρα από τον ίδιο τους τον Εαυτό. Αυτός είναι και ο σκοπός. Σκοπός επιτελέσθει… για την ώρα! Όμως, ο γραμμικός χρόνος αλλάζει, επιταχύνεται και δεν έχουμε πλέον την άνεση ή την επιλογή να παραμένουμε βουβοί.
Και όσο παραμένεις, ευνουχίζοντας το ιερό αρσενικό, υπερ-λατρεύοντας το παραποιημένο θηλυκό ή ανάποδα, τόσο παρασύρεσαι ξανά και ξανά στην υποταγή: το ίδιο ακριβώς στοιχείο που θέλησες να αλλάξεις, και που τόσο επιτακτικά προσπάθησες να αποφύγεις. Παράδοξο δεν είναι; Ναι, ένα από τα πολλά, τα οποία έχεις μεθοδικά προγραμματιστεί να δέχεσαι χωρίς να αμφισβητείς.
Γιατί αυτό που προσπαθείς να αποφύγεις είναι αυτό ακριβώς που θα έπρεπε με θάρρος να αντιμετωπίζεις. Και όλα όσα έχεις αποδεχτεί είναι όλα αυτά που θα έπρεπε εν ηρεμία να αμφισβητείς. Με μεθοδικότητα, ταπεινότητα αλλά και πλήρη αυτό-εκτίμηση και αυτό-εμπιστοσύνη αυτής της διαδικασίας, η οποία θα σε απελευθέρωνε εντελώς και θα σε βοηθούσε να επιστρέψεις στον Εαυτό σου.
Ο νους είναι το κυριότερο και σπουδαιότερο πλεονέκτημά σου. Χρειάζεται να σταματήσεις τον πόλεμο που έχεις διακηρύξει μαζί του, στρέφοντας την προσοχή σου σε άλλους για την αλήθεια, την οποία δεν θέλεις να παραδεχτείς πως κατέχεις. Γιατί, ακόμα δεν κατανοείς ότι όλα τα αντίθετα υπηρετούν, αλλά μόνο όταν τολμάς να τα διερευνάς, πρώτα μέσα από την αποδοχή σου ως δημιουργήματα του Πνεύματος, που σου δείχνουν το δρόμο. Δεν μπορείς να συγχωνεύσεις όλα όσα τόσο πειστικά κρατάς διαχωρισμένα και απέναντι.
Το βλέπω ξανά και ξανά, σε κάθε ατομική συνεδρία, ανεξάρτητα από το άτομο. Τόσα πολλά έχουν διαστρεβλωθεί και έχουν μάταια επιχειρηθεί. Γίνεται σχεδόν ακατόρθωτο να βγει κανείς από τον λαβύρινθο που έχει ο ίδιος βάλει τον εαυτό του, ξεκινώντας ένα ανελέητο πόλεμο με τον εαυτό του/το νου του. Οι νέες διδαχές κλείνουν τις πόρτες της αποκάλυψης περισσότερο από ποτέ άλλοτε, μέσα από τα αξιώματα και τις υποθέσεις που ποζάρουν ως αλήθειες, τα οποία εύκολα και πρόθυμα γίνονται αποδεκτά και υιοθετούνται. Οι άνθρωποι έχουν καταφέρει να φοβούνται τον ίδιο τους το νου!
Δεν χρειάζεστε εμένα ούτε και κανέναν άλλον να σας αποκαλύψει την αλήθεια. Αλλά θα συνεχίσετε να εμπιστεύεστε άλλους μέσα από την εσφαλμένη ταπεινοφροσύνη σας, βάζοντάς τους σε βάθρα μπροστά σας, όσο αγνοείτε τις διάφορες διαδικασίες της σκέψης σας, τα διάφορα επίπεδα νόησης που ενυπάρχουν μέσα σας. Θα συνεχίσετε να προσφέρετε τη δύναμή σας σε ψεύτικες διδαχές, όσο συνεχίζετε να αποφεύγετε να ΚΑΝΕΤΕ όλα όσα χρειάζονται πρακτικά, στις προσωπικές ζωές σας, ώστε να συνειδητοποιήσετε την αλήθεια από μόνοι σας και να καθιερώσετε ένα στέρεο δεσμό με τη δική σας εσωτερική γνώση και σοφία.
Ο αγγελιαφόρος δεν είναι το μήνυμα που χρειάζεται να αντιληφθείτε. Αλλά οι αγγελιαφόροι θα εξακολουθούν να χρειάζονται όσο το μήνυμα παραποιείται…
Χριστιάνα Σοφία
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου