18 Ιανουαρίου 2014

Ο «Μεγάλος Αδελφός»



Έχει ενδιαφέρον να παρακολουθείς τις στατιστικές συμπεριφοράς των ανθρώπων. Αλλά το ενδιαφέρον μεγαλώνει όταν μπορείς να είσαι ουδέτερος παρατηρητής, χωρίς να χρειάζεσαι κάποια συγκεκριμένη έκβαση ή αποτέλεσμα. Κάτι παρόμοιο κάνουν και οι προγραμματιστές σου, μόνο που εκείνοι σε οδηγούν σε μια συγκεκριμένη έκβαση, χωρίς καν να το αντιλαμβάνεσαι.

Ποιοι είναι οι προγραμματιστές σου; Όλοι όσοι δεν αντιλαμβάνεσαι, ενώ νομίζεις ότι είναι κάποιοι ελίτ που κάθονται κάπου ψηλά, διευθύνοντας τον κόσμο από κει πάνω. Παραμύθια της Χαλιμάς! Είναι οι άνθρωποι δίπλα σου, οι φίλοι σου, ο γείτονάς σου, ο υπάλληλος της εταιρίας με την οποία συναλλάσσεσαι, ακόμα κι εσύ ο ίδιος μέσα από τις ενέργειές σου, χωρίς καν να καταλαβαίνεις τίποτα απ’ όσα γράφω. Εκείνοι που γνωρίζουν πολύ καλά πώς λειτουργεί ο νους σου - ενώ εσύ έχεις πλήρη μεσάνυχτα - έχουν και την μεγαλύτερη, αόρατη επίδραση επάνω σου.Ο καθένας τους παίζει ένα άκρως σημαντικό ρόλο στην άψογη ιεραρχία της συνεχιζόμενης υποδούλωσής σου! Δεν το βλέπεις...

Παρακολουθώντας λοιπόν τις στατιστικές σε πολλούς τομείς και με πολλούς τρόπους που δεν διανοείσαι, γίνεται φανερό πόσο έχουν πετύχει οι μηχανισμοί αποπλάνησης της συνείδησης. Έχεις πεισθεί ότι χρειάζεται να αποκτήσεις όλο και περισσότερες πληροφορίες για να «αφυπνιστείς» και να γνωρίζεις και δεν σταματάς να ψάχνεις, να διαβάζεις και να συλλέγεις απόψεις. Όσες περισσότερες αποκτάς, τόσο περισσότερες χρειάζεσαι «για να συμπληρώσεις το πάζλ» της άγνοιάς σου. Κάπου ανάμεσα σε όλ’ αυτά παθαίνεις υπερφόρτωση και έτσι στρέφεσαι σε «μεθόδους χαλάρωσης», φαντασιώσεις, προσωρινές υπεκφυγές που σου δίνουν την εντύπωση είτε της σωστής δράσης σου είτε της «ουσιαστικής φροντίδας» του εαυτού σου.

Έχεις σίγουρα καταφέρει να ζεις με ψευδαισθήσεις ομαδοποίησης, μέσα από τις διάφορες πεποιθήσεις σου σε θέματα όπως τη διατροφή, την ενεργειακή θεραπεία, και πάμπολλες μεθόδους «αυτοβελτίωσης» που αγγίζουν μόνο τα πολύ επιφανειακά στρώματα της προσωπικότητάς σου. Και η αναζήτηση, όπως και η αφοσίωση σε πρόσκαιρες λύσεις/απαντήσεις συνεχίζεται, ενώ η ανθρωπότητα οδεύει όλο και περισσότερο στον σκοταδισμό, που ονομάζεται «φως και αγάπη», «επιστροφή στη φύση» και πολλά άλλα μοδάτα δημιουργήματα, που κοιμίζουν αυτό που αποφεύγεις επιμελώς να κάνεις.

Επειδή χρειάζεσαι κάποιον να σου χαϊδεύει τα’ αυτιά, να σου δίνει έτοιμες απαντήσεις και να σου προσφέρει απλόχερα (και δωρεάν) τις λύσεις, το πιο πιθανόν είναι ότι δεν θα καταλάβεις τίποτα από αυτό το κείμενο, ούτε ότι είναι γραμμένο με απεριόριστη αγάπη, η οποία ταρακουνά ακαριαία, όσους τολμούν να προχωρήσουν πέρα από την παρορμητική τους ανάγκη να το απορρίψουν ή να το κατακρίνουν... η προβλεπόμενη αντίδραση όσων θίγονται, για κάποιο φανερό λόγο που αδυνατούν να αντιληφθούν.

Πολλοί λένε ότι θέλουν «να δουν το φως το αληθινό» και να «συμβάλουν σε μια αφυπνισμένη κοινωνία Ανθρώπων», φτάνει φυσικά να μην ταρακουνηθούν οι ίδιοι επιχειρώντας το ή φτάνει να αλλάξουν κάποιες συνήθειες ή απόψεις τους, χωρίς να χρειαστεί όμως ν’ απαλλαγούν από όλες τις ψευδαισθήσεις τους, όλες τις προσωρινές κατακτήσεις τους, χωρίς να χρειαστεί να αμφισβητήσουν κάθετα όλα όσα διατηρούν μέσα στο νου τους ακλόνητα και σταθερά.

Γιατί, ποιος εξακολουθεί να ενισχύει την ιδέα του «εύκολου πλούτου» την οποία «σαφώς κατακρίνεις» με σθένος και άπειρες ρητορεύσεις; Εσύ! Ποιος εξακολουθεί να διατηρεί όλους όσους σε υποβιβάζουν, από τις παχουλές θέσεις τους, ενώ «διαμαρτύρεσαι με πάθος για κάθε αδικία»; Εσύ φυσικά! Και ποιος εξακολουθεί να υπηρετεί με πλήρη αφοσίωση όλο το σύστημα που μας καθηλώνει καθημερινά, ανελέητα και με φυσική επιτυχία; Πάλι εσύ! Και όλοι όσοι παιδιαρίζουν, δεν μεγάλωσαν ουσιαστικά ποτέ, προσποιούνται τους υπεύθυνους ενήλικες που ψάχνουν απεγνωσμένα απαντήσεις ενώ οι ζωές τους καταρρέουν γύρω τους, ενώ συνεχίζουν να κρύβονται πίσω από θεωρίες, προσωπεία και μεθόδους «ανάκαμψης».

Τις δύσκολες ερωτήσεις τις αποφεύγεις, όπως και τις πιο δύσκολες δράσεις που θα άλλαζαν τα πάντα. Την αλλαγή του εαυτού σου την αναβάλλεις με χιλιάδες δικαιολογίες που φαντάζουν αληθινές, ενώ παρακολουθείς βουβά και πανικοβλημένος το γκρέμισμα. Το πιο απλό αλλά αναγκαίο που θα μπορούσες να κάνεις για να αλλάξουν τα πάντα, παραμένει ο άγνωστος "χ" της συνείδησής σου. Αδυνατείς εντελώς να καταλάβεις πώς μπορεί κάποιος, που γράφει ένα τέτοιο επιθετικό, απόλυτο, σαρκαστικό κείμενο, μπορεί να είναι ευτυχισμένος, απαλλαγμένος από κατηγορία, σε αρμονία με το Είναι του!


Ναι, ξέρω, πρέπει να φύγεις. Σε περιμένουν τα παιδιά, τα ψώνια, οι δουλειές που πρέπει να κάνεις, οι φίλοι, οι ομάδες στις οποίες συμμετέχεις, οι λογαριασμοί...αλλά η συνειδητότητα απουσιάζει...

13 σχόλια:

  1. Πραγματικα μου χαιδευει τα αυτια το κειμενο σου..
    και αυτο διοτι γραφει αυτα που θαθελα να φωναξω σε μενα και στους αλλους αλλα δεν το κανω, γιατι βλεπεις και εγω δεν ειμαι σε καμμια τελεια αρμονια ουτε με εμενα μα ουτε φυσικα και με κανεναν αλλον. Πως θα μπορουσα αλλωστε να ειμαι, αφου η συντριπτικη πλειοψηφια τυχαινει ενοχη σε αυτα που της καταλογιζεις. Δεν ειμαστε και ερημητες σε καμια σπηλια για να ειμαστε ευκολα κυριοι του εαυτου μας, και μες τη πολη τρωμε ο ενας τα σκατα του αλλου στη μαπα και γιαυτο δημιουργουμε τροπους αμυνας.
    Κατανοω απολυτα πως για να διατηρησεις την ισορροπία σου, την πεφτεις στα ισα στους ανισορροπους και ορθα πράττεις, μπας και καταφερουμε να κουνησουμε το σημειο συναρμογης μας και δουμε κατι. …αλλα παλι τι είναι τουτο ; Από τι μια πλευρα εσυ και από την άλλη ολοι οι αλλοι; πολύ μοναχικο, Γινεται δουλειά ετσι; Τι προτεινεις για να γεφυρωθει το κενο; Μηπως εάν ολοι εσεις οι ταπεινοι σπουδαιοι μοναχικοι θεραπευτες συμφωνουσατε σε μια κοινη πορεια η σε έναν εστιακο κυκλο, να αλλαζαν και τα δεδομενα για μας τους υπολοιπους;
    Σε ευχαριστουμε, καλη σου νυχτα…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και πάλι ψάχνεις τη λύση έξω από σένα, θέλεις άλλοι να το αναλάβουν και να "ενωθούν για το καλό σου". Εσύ (ο κάθε εσύ) τι κάνεις;

      Το τι προτείνω εγώ έχει εκφραστεί πολλές φορές, με διάφορους τρόπους, ακόμα και εδώ, σε αυτό το blog αλλά για κάποιο λόγο (που χρειάζεται ν' αναρωτηθείς) δεν το βλέπεις.

      Επειδή με ρωτάς για μένα, σου απαντάω "μονολεκτικά" ότι το τίμημα να ΜΗΝ βρίσκομαι σε αρμονία, ισορροπία και γαλήνη εσωτερική είναι αβάσταχτα τεράστιο για να το ανεχτεί το είναι μου. Η μοναξιά βρίσκεται εκεί που νομίζεις ότι την ελέγχεις ή την αποφεύγεις.

      Διαγραφή
    2. Ποτε μου δεν πιστεψα πως φταιει καποιος αλλος για αυτα που μου συμβαινουν. Επισης εδω και λιγο καιρο εχω σιγουρευτει πως δεν θαρθει κανεις να με σωσει και γνωριζω πως μονο απο μενα εξαρταται η οποιαδηποτε ενεργοποιηση ή αφυπνιση μου. Επειδη μου αρεσει να μοιραζομαι με τους αλλους οτι εχω ανακαλυψει και βιωσει στη ζωη μου και λογω της εργασιας μου συναναστρεφομαι με πολυ κοσμο καθημερινως εχω την ευκαιρια να μιλαω για την γνωση που συνεθεσα ή να δειχνω λιγο απο το ται τσι μου. Βλεπω με χαρα πως οι περισσοτεροι ανταποκρινονται και ετσι μαζι συμπληρωνουμε κομματια του παζλ που φτιαχνουν το κοσμο. Απο γνωσεις και πληροφοριες εχω μπουχτισει και επικεντρωνομαι μονο σε οτι μπορω να θεσω σε βιωματικη εφαρμογη στη καθε στιγμη που περναει και να πιστευω σε αυτο που νιωθω και οχι σε αυτο που σκεφτομαι. Ετσι οταν αλληλεπιδρω με τους αλλους χαιρομαι και βιωνω ισορροπια οταν την νιωθουν και αυτοι και κινδυνευω να εκτροχιαστω οταν πχ ειναι δογματικοι πιστευουν μονο στην υλη ή αρνουνται την υπαρξη της ψυχης και ακομα πιο πολυ οταν προκειται για κοντινους μου ανθρωπους. Και καταληγω στο να βλεπω ποσο αβασταχτο για τον καθενα μας ειναι να ξεβολευεται απο αυτα που εχει συνηθισει να πιστευει και να πραττει ασχετα τι ειναι αυτα, ή σε τι σταδιο αφυπνισης βρισκεται..
      και ετσι αναρωτιεμαι για αυτους που εχουν πετυχει ενα βαθμο ισορροποιας και αφυπνισης μεγαλυτερο του μεσου ορου γιατι ολοι να ειναι μοναχικοι λυκοι; Γιατι ειδικα στην Ελλαδα ειναι τοσο δυσκολο εστω δυο ανθρωποι να συμφωνησουν σε κατι και να το υλοποιησουν με αυταπαρνηση και χωρις υστεβουλια;

      Διαγραφή
    3. Καλές οι ερωτήσεις σου. Οι απαντήσεις - όταν τις βρεις - θα έχουν ενδιαφέρον.

      Διαγραφή
    4. Είθε να βρούμε όλοι τις απαντήσεις για να έχει περισσότερο ενδιαφέρον...

      Διαγραφή
  2. Mπορούμε να αλλάξουμε πολλά γύρω μας και τους άλλους ως ένα βαθμό, αλλά δεν μπορούμε να αλλάξουμε στο ελάχιστο τη μηχανιστικότητα της σκέψης και των αντιδράσεών μας! Μια λύση είναι το εξής που δεν θυμάμαι πού το διάβασα: "οι δυσκολίες που πρέπει να αντιμετωπίσουμε βρίσκονται μέσα μας. Οτιδήποτε φαίνεται να μας επιτίθεται απ΄ έξω δεν είναι παρά η προβολή από κάτι που υπάρχει μέσα μας. Έχουμε τέτοια στοιχεία μέσα μας και πρέπει να τα ξεπεράσουμε". Σας φιλώ. Vaia.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όμως αυτό που γράφεις (και έχεις διαβάσει) δεν αντιτίθεται στο πρώτο που πιστεύεις (δεν μπορούμε να αλλάξουμε στο ελάχιστο τη μηχανιστικότητα της σκέψης και των αντιδράσεών μας!"); Παρεπιτόντως, κανέναν δεν αλλάζουμε, παρά μόνο τον εαυτό μας.

      Διαγραφή
  3. Λέω αλλάζουμε τους γύρω μας ως ένα βαθμό, όταν πχ. θέτουμε τα όριά μας και τους υποχρεώνουμε να μην τα υπερβαίνουν. Σ΄αυτή τη ζωή όμως νιώθω πως κάποιοι "θεοί" παίζουνε μαζί μας, μας επιβάλανε τη λήθη και τη μηχανιστικότητα... Πώς το αλλάζουμε αυτό; Δώσε μια απάντηση ΠΡΑΚΤΙΚΗ αν μπορείς! Με (την κατά δύναμιν) αγάπη. Vaia.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Επειδή δεν είδα κάποια απάντηση, να τολμήσω να δώσω εγώ μία; Όσο μυστήρια κι αν είναι η ζωή μας κι όσους γρίφους και να κρύβει, υπάρχουν απαντήσεις, γι΄αυτούς που ψάχνουν με αστείρευτη δίψα. Όλα μπορούν να διευθετηθούν και όλα να αλλάξουν με πολύ προσευχή, διαλογισμό, θετικές δηλώσεις και αυθυποβολές!!! Γειά σας παιδιά, και με τη νίκη... Vaia.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποτέ δεν παίρνουμε (ουσιαστικές) απαντήσεις, ούτε καν από τον ίδιο μας τον εαυτό αν νομίζουμε ότι τις έχουμε ήδη. Η αθέατη αυτο-αμφισβήτηση, μας κάνει και ανυπόμονους.

      Διαγραφή
  5. Χριστιάνα Σοφία μου, κάποια στιγμή η εξωτερική αναζήτηση πρέπει να πάψει και να αρχίσει η εσωτερική. Όλες οι απαντήσεις βρίσκονται εκεί. Αλλά ποιος από μας έχει τα κότσια ν΄αφιερώσει ώρες από την καθημερινή του ζωή και να κάνει πράξη όσα έμαθε κι όσα ξέρει από τη θεωρία. Οι γέροντες της Ορθοδοξίας αφιερώνουν όλη τους τη ζωή με ταπείνωση μεγάλη και φτάνουν να νικήσουν το νου τους εξαγνισμένοι... αλλά και αυτοί είναι ελάχιστοι! Συνειδητά το λέω: αφήνουμε τη ζωή μας να πάει χαμένη κυνηγώντας χίμαιρες εξωτερικά με έναν αδέσποτο νου και επιλέγουμε να αφήνουμε την ουσία να μας ξεφύγει για διάφορους λόγους. Διαφωνείς; Vaia.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διαβάζεις με το νου που έχει ήδη αποφασίσει. Αυτό, καθιστά αδύνατον να κατανοήσεις οτιδήποτε κι αν απαντήσω, ενώ θα συνεχίσεις να ρωτάς μόνο ότι μπορεί να επιβεβαιώσει αυτά που πιστεύεις και φανερά σ' εμποδίζουν.

      Η απελευθέρωση του πνεύματος δεν εξαρτάται από συγκεκριμένες συνθήκες, από άλλους ή τον γραμμικό χρόνο. Διαβάζοντας παλαιότερα άρθρα του blog, θα βρεις όλες τις δικές μου απόψεις, σε ό,τι μπορείς να με ρωτήσεις. Μετά, συζήτησέ τα με τον Εαυτό σου και δες την πορεία σου, μέσα από τις δικές σου απαντήσεις, που θα έχεις δώσει.

      Διαγραφή
  6. Σ΄ευχαριστώ προκαταβολικά, γιατί ξέρω ότι σε χαρακτηρίζει η ανιδιοτέλεια και η προσφορά στο συνάνθρωπο με έναν ευφυή και πνευματικό τρόπο!!! Μακάρι να υπήρχε ο κρίσιμος αριθμός του είδους σου!!! Τότε ίσως υπήρχε ελπίδα και για τους υπολοίπους.... Vaia.

    ΑπάντησηΔιαγραφή